Dag 21 bolletjes trui

Vandaag heb ik mijn bolletjes trui aangetrokken. We gaan beginnen aan de Pyreneen etappes. In totaal hebben we het stuk tot aan Roncevalles (het hoogste punt) in drie delen opgeknipt.
Vandaag tot aan Sauveterre, morgen naar Saint-Pied-de-Port en dan het laatste en meest stijle stuk. De afstanden zijn omgekeerd evenredig met het stijgingspercentage: 63, 55 en 30 km. Om het helemaal op mini tour te laten lijken stijgt ook de temperatuur van vandaag redelijk koel aan het begin van de dag tot over de 30 in de middag, morgen oplopend van 25 tot 33 en de laatste dag tot 35 graden.

Vandaag dus de eerste etappe. De fietsen stonden in het welbekende kofferhok bij de receptie. Dus wij met onze fietsen en fietstassen door de meer dan sjieke hal van het thermenhotel. Ondanks het vroege tijdstip heb je toch wel bekijks.

Nadat we Dax uit waren begonnen de klimpartijtjes al. Valt niet mee met koude spieren en een volle maag. Wel waren we , zeker in vergelijk met gisteren, in een heel ander landschap terecht gekomen.
Woester met veel bos, de eerste hoge rotsen , mooie oude boerderijen en dito dorpjes. Alles opgetrokken uit of ruwe gestapelde stenen of strak gehakte kalkzand stenen. Doordat we ook aan het stijgen waren, werden ook de uitzichten indrukwekkender.
De eerste rustplaats was Peyrehorade met deze keer twee kopjes koffie. Omdat we het verdiend hadden, vonden we, en omdat ie lekker was. Toen we bij het VVV ons stempeltje voor deze dag haaldn, zagen we dat er een indrukwekkende abdij in de buurt was.
Hij lag op de weg , dus die hebben we bezocht. Groot qua omvang en mooi qua ligging aan de rivier. Het was een abdij waar in het verleden veel verbouwd werd. In de eerste verdieping naar beneden was een lange galerij met symmetrische koele opslag ruimtes. Vanaf dat niveau was er trap nog een verdieping lager waar de goederen op rivier niveau gelost en geladen konden worden.

Voor de eerste keer kwamen we een versperring tegen (reparatie aan een brug) waar we echt niet langs konden. Pelgrims maar zeker fietsende pelgrims hebben een bepaalde arrogantie als het over verkeersregels gaat. Eenrichtingsverkeer bestaat niet, doodlopend kan nooit echt doodlopend zijn en wegomleggingen gelden alleen voor auto’s. Dit keer dus niet. Een hermetisch afgesloten brug. Omfietsen !!. De in eerste instantie geplande 63 werden er uiteindelijke toch 75.

Na de lunch van producten uit de bio winkel uit Peyrehorade konden we kiezen om een stijle route te nemen van 12 km of een iets vlakkere van 22km. We hebben voor de laatste gekozen. We krijgen immers nog bergen genoeg.

Onze eind bestemming vandaag was Sauveterre. Een hoog gelegen oud stadje met diep eronder de rivier de Oreyte. Een deel van de strategisch gelegen brug is nog in tact.
Leek ons leuk om ook van dit stadje een stempel te hebben. De Marie was nog open !!
Na enig zoekwerk vonden we kamer met het loket. Een ambtenaresse werd wreed verstoord in haar koele en stille werkruimte. Ze wilde wel een stempel geven maar wees er fijntjes op dat we dat de volgende keer (!?) beter bij de VVV konden halen.
Lekker nog een citron pressee op het plein gedronken om daarna de laatste 2 km naar de Chambre d’hote te fietsen. Dit keer een Engels echtpaar , die nog aan het opknappen zijn. Maar wel een imposant mooi huis met een prachtige kamer in stijl.
Nu maar afwachten hoe de kookkunsten bevallen. Daarna snel naar bed en zo vroeg als kan ontbijten om de weg naar boven op te vreten.