Dag 9 Zomaar een zondag op het Franse platteland

Na een lekker Frans ontbijtje konden we om 08.30 direct om de hoek bij een Boulanger terecht voor ons brood voor de lunch.
Toch apart zo op zondag voor Nederlandse begrippen, maar in Frankrijk heel normaal.
En zo hadden we meer typisch Franse gewoontes en gebruiken in ons hoofd. In ieder dorp een kerkplein met tenminste de bakker en een bar/cafe. Zo hadden we de tour van vandaag ook ingedeeld. We wisten dat we moesten klimmen dus alle pauzes zorgvuldig gepland.
Nou, niets van dat alles. Na ca 55 km kwamen we het eerste cafe tegen , terwijl we minstens 20 dorpen gepasseerd waren. Over dit cafe zodra meer.
Vandaag hebben we echt verschillende forse collen moeten nemen. Waarschijnlijk fietst de gemiddelde wedstrijdfietser zo’n traject achteruit met 20 km/h, maar voor mij was het zo stijl dat ik maar ben afgestapt toen ik erachter kwam dat lopen sneller ging dan fietsen. En we zitten pas in Noord Frankrijk !!
Wat de Fransen kennelijk wel leuk vinden zijn Brocantes. Een chique woord voor ROMMELmarkt of kofferbak verkoop. Ieder respectabel dorp had er een georganiseerd. Misschien de Franse manier om iets op de kop te tikken voor vaderdag.
Terug naar het cafe. We zijn alleen naar binnen gegaan omdat we zo’n zin in koffie hadden, anders waren we hier hard voorbij gefietst.
Hier kon je alles doen en kopen wat niet goed voor een mens is : drinken, roken , gokken en , ja inderdaad, koffie drinken.
De bediening bestond uit een dame met een ongeveer 10 cm uitgegroeide coup soleil en de ander was zeker niet op uiterlijk geselecteerd (kan ze ook niets aan doen natiuurlijk).
Aan de andere kant van de bar was het al niet beter. Iemand op slippers die zenuwachtig naar de gokautomaat heen en weer liep. Een bouwvakker die op zondag nog z’n werkpak van vrijdag aanhad en tot slot iemand met een rooie boei van het drinken (want van de zon kon het niet zijn).
Om drie uur moesten we opkrassen. Dat werd ons een half uur eerder al duidelijk gemaakt door die ene dame (die mooie)die al demonstratief de stoeltjes op de tafel begon te zetten.
Wij verlieten de zaak welke hermetisch met een metalen rolluik werd gesloten. Let op: alle anderen zaten er nog gewoon!!.

We hebben onze weg vervolgd door het prachtige glooiende landschap , mooie maar uitgestorven dorpen en van tijd tot een chateau.

We waren weer blij dat we op onze bestemming aankwamen na deze toch wel vermoeiende dag op het Franse platteland