Dag 14 Lekke band(en) en toch 123 KM!!!

Het zat er aan te komen natuurlijk, na die ongelofelijk voorspoedige dagen...Vanochtend enigszins ‘brak’ wakker geworden in het geweldige verblijf tegen en in de rotsen van Vouvray, nadat we gisteravond iets teveel van de Vouvray hadden geproefd. Toen we klaar waren om te vertrekken, bleek dat Coen’s achterband plat was...best lastig als je volgende logeeradres 90 km verderop is... Dus les 1 banden plakken (Marloes en Janneke weten het vast nog): men neme een teiltje water. De Finse mevrouw die net iets beter Frans sprak dan ik, begreep niet wat ik wilde, want daar werd ik uiteraard op afgestuurd en we konden het nut ervan ook niet laten zien, want er kwamen geen bubbeltjes en er viel dus ook niets te plakken. Dus band dus toch maar opgepompt en toch vertrekken... We hadden de vorige avond besloten om de route iets af te snijden... alhoewel Tours een hoogtepunt hoort te zijn in de pelgrimroute, had Coen een andere, snellere, meer efficiente manier bedacht om richting Chatellerault te komen, dus om Tours heen. We belanden zo ongeveer op de snelweg, de auto’s raasden langs ons heen. Om de 2 km moesten we stoppen om de achterband op te pompen. Na de derde keer werd dudelijk dat we een fietsenmaker moesten zoeken, want bij Coen’s supersonische fiets kan je niet zomaar zelf een band verwisselen. Het achterwiel krijg je niet zomaar los.
Wat is internet dan een uitvinding want we vonden in Docteur Velo (zie plaatje) op slechts 6 km afstand... in Tours wel te verstaan. Dus wij rechtsomkeert richting Tours, De fietsendokter inspecteerde zorgvuldig de binnenband en de buitenband en nam toen, zonder overleg, een resoluut besluit en knipte de binnenband door! Hoe groot de schrik bij Coen was weet ik niet, want ik had mij inmiddels aan de overkant op een terrasje geinstalleerd met een kopje koffie en mijn batterij in het stopcontact We waren namelijk al zo’n 20 km verder en hadden er nog 90 voor de boeg, dat gaat mijn bruin niet trekken zonder wat extra’s.
Als snel kwam Coen terug en was helemaal enthousiast over de simpele oplossing van de docteur... een soort tuinslang als fietsband. Oppompen en klaar is kees...
Van deze hele operatie was ons navigatie systeem van slag en liet Coen’s richtingsgevoel ons in de steek. Laat ik het kort houden, na enige omzwervingen waren we opnieuw in Tours... 40 km op de teller en ongeveer 5 km van onze oorspronkelijke vertrekplaats! En behalve veel verkeer niets van het mooie Tours gezien. Ons bed voor vanavond was in Chattellerault en dat was nog een eindje weg, dus toch maar snel die kant op. Gelukkig hebben we net de langste dag, dus tot ongeveer half elf vanavond de tijd... want of de fietsendokter toch een kwakzalver blijkt te zijn met zijn ingenieuze binnenband of dat ons Coentje gewoon pech had... zo’n 30 km verder zat er een heus gat in de tuinslang... daar was geen teiltje water voor nodig en dat was maar goed ook wat er was in geen velden of wegen een huis te bekennen. De bandenplakset tevoorschijn gehaald, plakken, pompen en opnieuw ‘en route’... dit duurde ongeveer 500 meter. Weer bijna plat... Gelukkig was Coen zo verstandig geweest om een reserve tuinslang aan te schaffen bij de fietsendokter, dus opnieuw de fiets ondersteboven langs de kant van de weg en de nieuwe binnenband gemonteerd.
Daarna ging het voor de wind... met een flinke wind mee en slechts wat kleine heuveltjes gingen we heel voorspoedig verder. In St Catherine du Fierbois wilden we toch graag een stempeltje voor onze camino kaart... er stonden daar overal bordjes dat dit een officlele halte voor de Compostela-pelgrims was, al in 1451 werd daar een hospitaal gebouwd voor verzoring van pelgrims... Jeane d’ Arc was daar een van en voor haar is er een stambeeld op het plein. Maar in dit 611 inwoners tellende dorp (Wikipedia) was op het moment dat wij er langs kwamen alles gesloten...gemeentehuis, epicerie, boulangerie. We kwamen bij de Chambre d’hotes, waarvan werd aangekondigd dat je ook daar je ‘tampon’ kon halen. Alles was deuren stonden open, maar op ons geroep werd niet gereageerd. Toen we om een hoekje keken lag een van de pelgrims uitgeteld op de bank te slapen, verder toch maar niet wakker gemaakt en zonder stempel verder naar onze chambre d’ hotes, want die was nog 40 km verderop. Onderweg nog kort een Orangina gedronken om nog even mijn accuutje bij te tanken en uiteindelijk heel tevreden en trots om 19.30 aan te komen in alweer een fantastische B&B en allervriendelijkste ontvangst. Een oud huis met een prachtige diepe tuin, midden in de stad. Heerlijk gegeten bij de oude Auberge. Inmiddels hebben we er ruim 1000 km opzitten...